كتاب حاضر، نگارش سخنراني مرحوم استاد علي صفائي حائري در شبهاي قدر ماه رمضان 1374 است كه به شرح، تحليل و تفسير خطبه 32 نهجالبلاغه ميپردازد.
در اين خطبه حضرت امير (ع) از ستمگري و ناسپاسي زمانه خود سخن به ميان ميآورند و براي چنين روزگاري پنج ويژگي را ذكر ميكنند كه دو تايش به فضاي عمومي جامعه و به كساني برميگردد كه ظلم را پيشه خود كردهاند و سه ويژگي ديگر به خود مردم برميگردد كه نه از آگاهيهايشان بهرهمند ميشوند و نه به دنبال آگاهيهاي جديدي ميروند و نه براي حوادث پيشآمده، طرح و برنامه دارند.
روزگار ستمگر و زمانه ناسپاس، زمانهاي است كه در حضور ظالم و ستمگر مانعي سبز نميشود و در ذهنيت او مزاحمي احساس نشده است و اين به خاطر خالي بودن صحنه از مهرههاي مزاحم و مهرههاي كارآمد است.
