داستان انیمه در ادو در سال 1814 ، در دوره ادو آغاز می شود. O-Ei یکی از چهار دختر نقاش تتسوزو است که بعدها به هوکوسای معروف شد. این فیلم زمانی اتفاق می افتد که O-Ei به بزرگسالی برسد ، در حالی که پدرش حدود پنجاه ساله است ، در حال حاضر یک هنرمند شناخته شده در کشورش است. تتسوزو به خاطر مهارتهای معروف نقاشی خود مانند نقاشی دارومای بزرگ یا دو گنجشک روی یک دانه برنج مشهور است. O-Ei استعداد و لجبازی پدرش را دارد. استودیویی که هر دو در آن کار می کنند کاملاً بهم ریخته است. O-Ei بدون اینکه کار خود را امضا کند ، اغلب روی میز خود نقاشی می کند تا سفارشات را کامل کند و هیچ استعدادی برای او کسب نمی کند.
این فیلم به تناوب قسمت هایی از زندگی O-Ei و پدرش و نقاشان دیدار می کند ، به ویژه Zenjirō Ikeda (Keisai Eisen) ، که بعدا به خاطر bijin-ga شناخته شد و Kuninao Utagawa. چندین صحنه از اساطیر و بودیسم ژاپنی برخوردار است. پس از آسیب دیدن تصادفی یک نقاشی اژدهای ژاپنی که پدرش مجبور بود روز بعد تحویل دهد ، O-Ei مجبور شد خود اژدها را دوباره نقاشی کند. در طول شب ، طوفان شدیدی شروع می شود و اژدها از ابرها پایین می آید. این می تواند از یک داستان دوره Tang مشتق شود که جزئیات تکنیکی برای گرفتن اژدها در یک نقاشی است. موضوع ikiryō نیز به تصویر کشیده شده است ، مانند هنگامی که دستان اختری تتسوزو پرواز می کنند ، یا هنگامی که آنها شایعات مربوط به یک اوران معروف در منطقه یوشیوارا را بررسی می کنند ، که سر اختری او سعی دارد بدن خود را در طول شب ترک کند. بودیسم Amitābha Pure Land نیز یک موضوع است ، مانند زمانی که همسر یک حامی به دلیل نقاشی جیگوکو (جهنم بودایی) توسط O-Ei ذهن خود را از دست می دهد. تتسوزو متوجه می شود که O-Ei نقاشی را “تمام نکرد” و او با افزودن تصویر Kṣitigarbha ، که سرانجام به زن آرامش می دهد ، آن را کامل می کند. بودا در یک سکانس رویایی با دو بودیساتو ظاهر دیگری می کند.
این فیلم همچنین رابطه O-Ei ، Tetsuzo و خواهر ناتنی او O-Nao از ازدواج اول پدرش را بررسی می کند. او نائو از بدو تولد نابینا و بیمار است ، اما تتسوزو که از مرگ و بیماری می ترسد و از بیمار متنفر است ، هرگز وی را ملاقات نمی کند. O-Ei با بردن او به پل Ryokgoku ، توصیف مناظر و ایجاد لمس ، گوش دادن و احساس جهان ، از او مراقبت می کند. وقتی خواهر کوچکتر O-Ei بیمار می شود ، پدرش را راضی می کند که سرانجام به ملاقات برود ، و او حتی تصویری از یک خدای محافظ ترسیم می کند. اما دختر کوچک بهبود نمی یابد و از دنیا می رود. او به شکل وزش شدید باد وارد استودیو می شود و پشت گل یک گل تسوباکی را که خواهر بزرگترش به او هدیه داده پشت سر گذاشت.
O-Ei تنها مانده و علاقه ای به روابط عاشقانه ندارد. او مورد علاقه یکی از نقاشان مردی قرار می گیرد که اغلب به دیدار پدرش می آیند. با این حال ، O-Ei به مرد دیگری علاقه مند است. او تلاش می کند تا او را تعقیب کند ، حتی تلاش غیرمعمول لباس پوشیدن را انجام می دهد تا با او به یک نمایش برود ، اما در نهایت پس از دیدن او با زن دیگری از پیگیری خود منصرف می شود. پدرش سفارش چاپ شونگای اروتیک را به او می سپارد و مشتریان نقاشی های O-Ei را به دلیل بیش از حد سرد بودن اعدام شدن سرزنش می کنند. او در تلاش برای به دست آوردن تجربه جنسی برای بهبود روش های نقاشی وابسته به عشق شهوانی خود ، به یک روسپی مرد مراجعه می کند ، اما در نهایت او علاقه ای به جنسیت ندارد.
فیلم با جزئیات سرنوشت شخصیت های اصلی به پایان می رسد. تتسوزو ، که هوکوسای شد ، در سن 90 سالگی درگذشت. در بستر مرگ ، با فروتنی ابراز تاسف کرد ، اگر فقط 5-10 سال دیگر زندگی می کرد ، ممکن بود به یک هنرمند بزرگ تبدیل شود. زنجیرو از نقاشی زنان به شهرت رسید. او یک سال قبل از تتسوزو درگذشت. O-Ei ازدواج کرد ، اما نتیجه ای نگرفت. او به کارگاه تتسوزو بازگشت و 9 سال از او جان سالم به در برد. یکی از روزهای تابستان سال 1857 ، او به پیاده روی رفت و ناپدید شد. از شرایط دقیق و محل مرگ وی اطلاعی در دست نیست.
